İnsanlık değince tükenmez kalem tükeniyor...

1985 senesinden beri şu fani dünyada yaşıyorum. Evet, çok az mutluluğa, sevince, şahit oldum.

Acılar mı?..

Acılar derseniz ne çok acı var yaşanmışlıklarda.. Değişmeyen, baki olmayan dünyadadır. Dünyayı değiştirmeye çalışan hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayan insanoğlu kendine gelince aciz.
Cahilin ve cehaletin köşkü yalan dünya... Masum, mazlum ve iyilerin cehennemi olan fani dünya..

Kendini düzeltme, onarma, yenileme, geliştirme alanında aciz kalan ben-i adem ne yazık ki, her türlü entrikalarla globalleşen dünyayı onarmakla uğraşmaktadır. Acılar şehri, vicdansız, zalim, zulmün ve fitnenin şehri dünya... Yalancı, yalaka, ve yağcı kesimlerin barınak şehri dünya...
İnsafsız, istikrarsız, istikbalsiz yaşamaktan utanmayanların sığınağı koca dünya..

Peygamber Efendimizin (S.A.V) cennetin bülbülleri, günahsızlar, masumlar diye nitelendirdiği, diri diri toprağa gömülmekten kurtardığı kız çocukların günümüzde istismar edildiği, cinsel tacize uğradığı hunharca öldürüldüğü zavallı dünya...

Dünya ve insanlık değince kalem elden düşüyor. Elim ayağım titriyor Z kuşağını düşündükçe yüreğim üşüyor. Hissi tüm duygularım üşüyor.

Fedakarlıkların üzerine kara bulutlar çökerken, fenalıkların genişlenir oldu mezhepleri ve mideleri.

Adını İslam koydular içini kezzap ile doldurdular.
İsmine Müslim, Müslime bıraktılar alnına kara yazı yazıp dar ağacına astılar.
Minik bedenlerin kaf dağı ağırlığında acı çektiği yalan dünya. Durmak yok yola devam diyoruz.
Hayır!!! Durun beyler, bayanlar, durun bazen durup düşünmek gerek.
Düşünelim dünyada acı var acılar şehri bu dünya ters giden bir şeyler var.

Vicdan yok, insaf yok insanlık yok, şefkat merhamet, sevgi, saygı, hoşgörü yok . Boş olup hoş görülen şöhret, zenginlik, rant, çıkar ilişkileri, menfaatperestlik var. Üç kuruşa peşkeş çekilen, öksüz ve yetim bırakılan edep, haya, iffet duygularımız ayaklar altında çiğnenmektedir.
Sanal ortam sarhoşluğu sarmış aile kurumunu; yıkılan yuvalar, hayatı mahvolan kadınlar, kızlar var.

Evet, DURUN DURUN!

Çare olmalı bulunmalı, yaralar sarılmalı, her yazdığımda utancından kırılan kalemin hürmetine DURUN çözüm bulun.

Daha sonra yeniden hep beraber yürüyelim. Çare bulmak vicdanı olduğu kadar hem insani hemde İslami’dır. Kalemlerin kırıldığı bu şehir de hepinize sevgiler.
Siz sevin sevgi ile kalın..