Değerli okuyucularımız herkese dua ve selamla yazıma başlıyorum.

İnsanoğlu ne gariptir ki gerçek nefes alıp verdiğimiz, havasını soluduğumuz dünyayı, sahte ilişkiler, sahte duygular, sahte siyaset, sahte akrabalık ve dostluklar, kısacası sosyal yaşamın işsevselliğini kuşatan yaşantımızı rehin aldı. Daha doğrusu günümüzün bir modası haline geldi.

        Tertemiz olan dünyamızı, bize ve özümüze yakışmayan hal ve hareket ve duygularımızın amaç dışı hurafeleriyle maalesef kirlettik. Tabi ki sahte ilişkiler üzerine bina edilmiş bir toplum, ve insanlıktan ne beklenebilir. Biz, biz olmadığımız için bugün bu yaşanan musibetlere mahruz kaldık.

       Zaman nasıl ki hayatlarımızdan çaldıysa, meğer bizlerde birbirimizin hayat yaşantılarından çalan bir toplum, bir millet haline geldik. Birbirimize selam verdik, hal hatır sorduk, ticaret yaptık, ailemiz, kardeşliğimiz, saf bir  niyetten ziyade, nemalanma, bir beklenti ve menfaatler üzerine kurulu bir düzeyde vuku buldu. Öyle bir hale geldik ki, çıkarlarımız ve isteklerimiz, bizi ahlak ve değerlerimizden uzaklaştırdı. Yeri geldi doğruya yanlış; yanlışa doğru, iyiye kötü, kötüye iyi, gören gözlerimize, işiten kulaklarımıza yalancı birer şahitler olduk. İdrakına varamadık, sorgulayamadık, ah aldık, başkalarının günahına girdik.

      Kimisi bir ekmek bulamazken, kimisi varlık içinde yüzerken, açı hor gördük. Sermaye baronlarının  ayıp ve günahlarını sırf çıkar ve menfaatlerimiz için örtük. Dünya hırsı ve menfaat sevdası insanlığı boğazına kadar günaha, dünya ve toplumları deformasyon ve bir gaflet sarmalında yönünü ve yolunu bulamayan bir mezraya çekti.

      Evet değerli okuyucularımız, maalesef ateş düştüğü yeri yakar. Hayat, yaşamak, hakkı hakkına vermek, saf bir niyete hizmet etmek, çıkar ve menfaate teslim olmayan insan ve insanlığa yakışır. Maalesef bize emanet olan bu canımızı, gerçeğe ve insanlığa hizmet yolunda harcayacağımıza, menfaate ve çıkara harcadık. Bu da bizi bizden aldı, sahte emellerle gerçek kimliğimizi, bize kaybettirdi.

Saygı ve sevgilerimle