Değerli okuyucularımız herkese dua ve selamla yazıma başlıyorum. Bugünkü insanlık acaba fıtratına, yaşama biçimine, sosyal ve toplumsal hayatın birer fertleri olarak, bu ortak yaşam dünyamıza neler katıyoruz, acaba neler kaybettiriyoruz bunların idrakinde miyiz? Toplum ve yaşam dünyamızın şekillenmesinde rol alan baş aktörler olarak gaye ve yaşayış amacımızın ne kadar farkındayız?

          Yıllarca tanık olduğumuz bu yaşam coğrafyamızda, haddi ve hesabı bilinmeyen sayısız olay ve olguları yaşadık, insanlık olarak, nice çağ ve devirleri açıp kapattık. Yaşanmış olay ve olgular, tarihi doku içinde insanlık mirasını bir köprü kurarak bugünlere taşıdı. Geçmiş ve bugünün yaşam muhakemesini yapıp, acaba biz insan fıtratına uygun bir kulvar da yaşıyor muyuz? Yoksa halen sorgulanmayan bir yaşamhayat akışı içinde bilinmeyen mezralardaboşuna mı kürek çekiyoruz?

        Kolaya kaçtık, teknoloji geliştikçe doğal olan hayat ve yaşantılarımızdan hızla uzaklaştık ve halende buna dur diyemedik, buna paralel olarak öz ve kişiliğimizin orijinalliğini kendi benliğimizle yapay ve sünni bir yaşayışa teslim ettik. Eskiden böyle miydik? Yaşayışımız, beslenmemiz, davranışlarımız, insanlığımız, adalet ve merhametimiz, komşuluk, akrabalık ve arkadaşlık diyaloglarımız böyle miydi? Bu soruları kendimize sorduğumuz zaman, yaşayışlarımız, hayatlarımız, kişilik ve davranışlarımızdan ne kadar uzaklaştığımızın idrakine varmamız lazım. İnsanlık yaratanın vermiş olduğu insan kimyasına uygun fıtratı, helal ve haramdairesinin sınırlarını hiçe sayıp, kendilerine her türlü bir yaşayışı mubah görmeleri bugün ki duyu organlarını adeta kaybeden bir insanlık manzarasını karşımıza çıkardı.

         Bu hayat ve yaşantılarımızdaki tat ve lezzetlerini yaşayamıyorsak, paylaşmasını, sevmesini, yardım ve insani duygularımızın kabarıp, amacına uygun davranışa  dönüştüremiyorsak  o zaman niçin yaşıyoruz? Bize bu uzuvlar niçin verildi? Gaye ve amaca hizmetten yoksun bir insanlık ve dünya ne anlam kazanır ve kazanabilir. Tüketici olmayı bir an evvel bırakmalıyız. Ümmet olarak el ele verip birbirimize hizmet etmeliyiz. İlla maddî bir karşılık beklememeliyiz. Bir de bizim görevimiz bıkmadan usanmadan bunları anlatmaktır. Çünkü insan ancak fıtratına uygun yaşadığında insan oluyor. Biz bu şekilde sadece Müslüman değil, insan kalabilmenin çabasını vermiş oluyoruz.

Sevgi ve saygılarımla