(BENI HİÇ KİMSE BU KOLTUKTAN KALDIRAMAZ)

      Tarih boyunca bu topraklar emperyalist güçlerin oyunlarıyla, siyasi darbelere maruz kalmış ve darbeler sonucu Milletimiz sosyal, kültürel, siyasal ve ekonomik alanda olumsuz yönde etkilenmiştir. 15 Temmuz 2016 bazılarınca söylenenin aksine bir tiyatro değil, bir milletin iman gücüyle demokrasi adına tarih yazdığı zaferinin günüdür.

O gece milyonlar Sn. Cumhurbaşkanımızın yüreklerimize ateş gibi düşen o "Vatanını seven Aziz Milletimi meydanlara davet ediyorum" çağrısıyla meydanlara döküldük.

       Vatan hainlerine bu ülkeyi teslim edebilirmiydik. Yapmadık. Hiç bir zaman da yapmayacağız. Bu topraklar öyle kolay kazanılmadı ki kolayca kaybedelim. Her bir cm. karesi şehit kanlarıyla sulanmış, islam coğrafyasının kalbinin ümitle attığı, müslümanların dinini yaşayabildiği, dilini konuşabildiği, sınırları içerisinde özgürce dolaşabildigi, bunca baskıya rağmen henüz sömürge ülkesi olmayan, İslamın yayılmasının umudu mübarek topraklardır.

Bakın o geceye dair bizzat yaşadıklarımı anlatmak isterim..

15 Temmuz 2016'ya dair hatıramdır...

" O gün yıllık iznimin ilk günü idi. Eve gelince elime kumandayı aldım ve iznimin tadını çıkaracağım, hiç bir kimse beni bu koltuktan kaldıramaz dedim. O esnada bir arkadaşım watsaptan "köprüde neler oluyor" diye yazdı. Hemen haberlere baktım ve ömrümce unutamayacağım, tankları ve askerleri gördüm. Dakikalar sonra Başbakanımızın konuşmasını izledim. Endişe ve sabırla beklediğim Sn. Cumhurbaşkanımızı Tv de görünce içim ferahladı ve ne zaman ki "Vatanını seven Yüce Milletimi meydanlara davet ediyorum" dedi.. İşte o zaman kimse beni kaldıramaz dediğim koltuğumdan kalktım ve gözüm o an hiç bir şey görmedi. Eşime ve (minik kızıma) sadece şunu söyledim. "REIS Bizi meydanlara çağırıyor, beni bağlasanız asla ve kat a durmam. Ben gidiyorum" oldu. O an da yaşadığım hissiyatı kelimelerle anlatmam mümkün değil. Henüz 6 yaşındaki gözümün nuru, bir tanecik kızımı eşime emanet ettim. Ancak eşimle (minik kızım) beni yalnız bırakmadılar, birlikte D100 karayoluna çıktık. Biz de Milletimizle oradaydık. Olmamız gerektiği yerdeydik. Mahşeri kalabalığı ve D100 karayolunun ortasında, içinde insanların olduğu araçları ezerek, üzerinden geçen tankları ve askerlerini gördük. Ömrümüzce unutamayacağımız o dehşet görüntüleri yaşadık. Kalkışma ya izin vermeyen kendi milletine, emredildiği üzere kurşun sıkan askerlerimizi ve nicelerini gördük.

       Her gece yatsı namazımı kıldım ve sabah ezanına kadar sırasıyla, İstanbul 'un bir çok meydanında beni bırakmayan minik kızımla nöbet tuttum. Ta ki Sn. Cumhurbaşkanımız milletimize "evlerinize dönün" çağrısı yapana kadar.. İşte o gün iznimin bittiği gündü ve ben bir kadın olarak yıllık iznimi nöbetlerde tamamlamıştım. Sözün özü cephelerde bile nöbet tutarım.. Gönlüm ferah. Gönlüm rahat.. Bu gün olsa gözümü kırpmadan yine giderim..

       Bizler Çanakkale'de yedi düvele karşı cenk etmiş, iman gücüyle 276 kiloluk top mermisini tek başına kaldırmış Seyit Onbaşıların.. Yörük Ali Efelerin.. Sütçü imamların.. Nene Hatunların.. Fatma Seher Erden 'lerin (Erzurumlu Kara Fatma).. Ve daha nicelerinin torunlarıyız.. Ruhları şad olsun..

        15 Temmuz hain darbe girişimi sonucu şehadete eren vatan evlatlarımızı ve gazilerimizi saygı, minnet ve şükranla yad ediyorum. 15 Temmuz gecesi o kahır dolu saatleri, an ve an bilfiil yaşayan genci, yaşlısı, çocuğu, kadını, erkeği ile vatanı ve milletini savunan Gazi bir Milletiz biz, kendimizle ne kadar gurur duysak azdır..

Rahmet olsun yedi ceddimize..

Selam olsun yeni neslimize..

Ne mutlu Bizlere.. Ne mutlu Asil.. Cesur..

ve dahi korkusuz Milletimize.. Elhamdülillah..

Selam ve Saygılarımla..

Nurcan KONGUR

15.07.2019

(Nurcan Kongur tarafından hazırlanmıştır. Tüm hakları Nurcan Kongur / yenimedyagazetesi.com aittir. yenimedyagazetesi.com haber linkimiz kaynak gösterilmeden alıntılanamaz, kopyalanamaz, hiç bir şekilde yayınlanamaz.)