İnsanoğlu acelecidir. Daha fazlasını ister, hemen ister. Ancak hırs, çoğu zaman aklın önüne geçtiğinde insanı felakete sürükler. Nitekim Kur’an-ı Kerim’de bu durum şöyle ifade edilir:

*"İnsan, hayra dua eder gibi şerre de dua eder. İnsan çok acelecidir."*  

*(İsrâ Suresi, 11)*

İnsanın sabırla beklemesi gereken yerde, kontrolsüzce ileri atılması çoğu kez pişmanlıkla sonuçlanır. Hz. Âdem’in iki oğlundan biri olan Kâbil’in, kardeşi Hâbil’i kıskanması ve hırsla öldürmesi bunun en çarpıcı örneklerindendir.

*"Onlara Âdem'in iki oğlunun haberini oku. Hani ikisi birer kurban sunmuşlardı da birinden kabul edilmiş, diğerinden kabul edilmemişti. O, 'Andolsun seni öldüreceğim' dedi."*  

*(Maide Suresi, 27)*

Kıskançlık ve hırs, bir cana kıymaya kadar götürür. Aklın sustuğu yerde ne vicdan kalır, ne de ölçü...

Allah-u Teâlâ da dünya malına ve aşırı hırsa karşı uyarır:

*"Mal ve evlatlar, dünya hayatının süsüdür. Baki kalan ise salih amellerdir."*  

*(Kehf Suresi, 46)*

Gerçek kazanç, sabırla yapılan hayırlı işledir; gözü doymayan nefsin peşinden gitmek değil. Hz. Peygamber (sav) de şöyle buyurur:*"Ademoğlunun iki vadi dolusu malı olsa, üçüncüsünü isterdi. Onun gözünü topraktan başka hiçbir şey doyurmaz."*  

*(Buhari, Rikâk 10)*

*Son söz:* Hırs, aklı bastırırsa, insan kendi kuyusunu kazmaya başlar. Sabırla, tevekkülle ve ölçüyle hareket edenler ise yolda değil, menzilde kazanır. Çünkü hırs; kalbin fitnesidir, aklın kaybıdır.

Hamide Donmuş