Kıymetli Okuyucularım,

..Ve yerle bir olan beton blokların yıkık dökük enkazı içinde acıyla yazılmış, her birinin sonu aynı kaderi paylaşan insan hikayeleri unutulacak mı?

6 Şubat kalbimizde öyle acı bir yara açtın ki istesek de seni unutamayız..

UNUTULMASIN ki soğuk enkaz da yitip giden canlarımız için yüreğimizden dökülen, ağıt gözyaşlarımız bir daha tekerrür etmesin.

Bu son olsun. Lütfen..

10.. İlimize düşen tarifi imkansız ateşin, canımızı bedenimizden kopartırcasına, sıcak evlerimizin saniyeler içinde buz gibi betonun, çığlık ve acıyla yazılmış mezar taşları olan birer enkaza dönüştüğü, yüreğimize düşen “Sesimi duyan var mı?” seslenişinin ağıt ağıt arşa yükseldiği asrın felaketi, ömrümüzün unutamayacağımız derin yarıklarına işlendi.

Teşbihte hata olmaz diyerek, futbol da bahsi geçen “centilmenlik dışı” hareket olarak adlandırılan “9 kusurlu hareketten 9‘unun da vuku bulduğu” kuralın, burada ki karşılığının ise “insanlık dışı” hareket olarak tam karşılık bulduğu binaların uygunsuz yapı-zemin inşasına izin verirken, inşa ederken, onaylarken, denetlerken ileri de olabilecekleri acaba hiç mi düşünmediniz?

Para, itibar, şan, şöhret, makam, kıdem, koltuk kazanmak hiç bir candan kıymetli olamaz, olmamalıdır..

Zehirli bir sarmaşık gibi toplumu saran, toprak doyursun dediğimiz o aç gözünü bürüyen para hırsı olanlar şimdi mutlu musunuz?

Bu enkazın soğuk toprağında diri diri can veren, yitirilip kaybedilen analar, babalar, bacılar, evlatlar, gençler, yaşlılar, engelli insanlarımız ve can dostlarımızın vebalini nasıl taşıyacak ve yüce divan da nasıl hesap vereceksiniz?

Kum kum dökülen karton binaların parasını alırken hiç mi eliniz titremedi? Hiç mi utanmadınız?

O para ne size, ne sülalenize hayır getirmez..

Allah aşkınıza bir kendinize gelin! Yalancılar, dolandırıcılar, çalanlar, insanın kıymetini yerle yeksan ile talan edenler, Allah aşkınıza bari bu depremler size ders olsun. Bir kendinize gelin. Bir silkelenin bu hayasızlıktan..

Asrın Felaketinde yıkılan her bir yapının buz gibi enkazına gömülen, evsiz barksız, yetim ve öksüz kalan çocuklar ve binlerce vatandaşımızın acısı hala bu zihniyette olanlara ders olsun.Tabi ki eğer bir vicdan ve merhamet sahibiyseler..

“Ölen öldü kalan sağlar bizimdir” diyerek yaşadığımız asrın felaketine kayıtsız kalanlarda olacaktır elbet. Lakin toplum olarak bedenimiz içinde yara alan ruhumuz, sızım sızım sızlarken bazı şeyler için biraz erken sanırım. Ruhumuzda açılan bu yara iyileşecek gibi değil hep kanayacak..

İnsanların başına gelen her türlü felaket bir gün bizim başımıza da gelebilir gerçeğini unutmamalıyız..

Asrın felaketinde enkaz da yitip giden kardeşlerimize de, yaşadığı felaketten sağ kurtulanlara da saygılı olmalıyız.

Bu topraklar bizim her şeyimiz. Her metrekaresiyle yegane kadim dostumuz, canımız, kanımız, vefamız, dermanımız, istiklal ve istikbalimiz, gönül huzurumuz, barışımız, umudumuzu hep diri tutan ve yeşertenimiz, belki ne kadar yaşarsak yaşayalım gözümüzün doymadığı ancak gönlümüz ne zaman yara alsa yaramıza şifayen merhem olanımızdır..

Şimdi ister istemez aklıma şu soru geliyor;

Yaşadığımız bu acı olaydan sonra başta İstanbul ve diğer büyük şehirler olmak üzere bilhassa yüksek katlı binalar ve diğer yapıların durumu ne olacak? Kentsel dönüşüme yine rıza göstermeyenler, olumsuz yönde direnç gösterenler olacak mı?

Ve yerle bir olan beton blokların yıkık dökük enkazı içinde acıyla yazılmış, her birinin sonu aynı kaderi paylaşan insan hikayeleri unutulacak mı?

Lütfen bu defa unutmayalım..

10.. İlimizi yıkıcı bir şekilde etkileyen Kahramanmaraş depremlerinde aziz milletimizin kıymetli canlarını maalesef ki kaybettik ama belki de son yüzyıl da fani dünyanın geçici hevesleriyle unuttuğumuz başta insanlığımızı hatırladık, birlikten kuvvet doğduğunu, beraberliğimiz sayesinde acılarımızın üstesinden gelebileceğimizi anladık..

Büyüklerimiz “Bir musibet bin nasihatten evladır” demişler.. Çok da isabetli söylemişler..

Tedbiren olsa dahi çadır da yaşamanın ne demek olduğunu bilenlerdenim. Yaşayanlar hatırlayacaktır İstanbul’da olduğumuz halde 1999 Gölcük depreminden sonra devam eden artçılar ve deprem korkusuyla günlerce evimize girememiş, evimizin dışında toprağın kızgınlığını, hiddetinin ve şiddetinin geçmesini beklemiştik.

Asrın felaketinde sevdiklerini kaybeden kardeşlerimizi çok iyi anlıyorum, acılarını yüreğimde hissediyorum. Çünkü en yakınlarını kaybetmenin acısı yüreğine düşmüş bir fani olarak insanın yakınlarını kaybetmesi ne demektir iyi bilirim.

Biz biliyorduk bilmeyenlere gelsin..

Şan, şöhret, makam, para, pul, haset, kin, nefret, görgüsüzlük nerede? Hani nerede? Onca insan bir kaç sn de tonlarca göçüğün altında kaldılar..

Mülkün yegane ve gerçek sahibini haşa kendisi zannedenler, asıl gerçeğin ne olduğunu anladınız mı?

Mülkün yegane sahibi Allah (C.C) dür. Amenna ve Saddakna..

Unutana da unutmayana da ibret olsun yaşadıklarımız..

6 Şubat Kahramanmaraş, Hatay, Gaziantep, Adıyaman, Osmaniye, Kilis, Malatya, Şanlıurfa, Diyarbakır, Adana kalbimizde öyle acı bir yara açtın ki istesek de seni unutamayız..

Tıpkı Gölcük, Düzce, Van, Elazığ gibi..

Deprem şehitlerimizin ruhları şad olsun. Yakınlarının, ülkemiz ve Milletimizin başı sağ olsun. Birlik ve beraberliğimizi bozmadan, bu zor günlerinde hep birlikte üstesinden geleceğiz.

Allah (C.C) bir daha böyle acılar göstermesin.

Kalın Sağlıcakla

Nurcan Kongur

www.yenimedyagazetesi.com

YENİMEDYAGAZETESİ SAHİBİ

GAZETECİ / YAZAR / ŞAİR

(Nurcan Kongur tarafından hazırlanmıştır. Tüm hakları Nurcan Kongur / yenimedyagazetesi.com aittir. yenimedyagazetesi.com haber linkimiz kaynak gösterilmeden alıntılanamaz, kopyalanamaz, hiç bir şekilde yayınlanamaz.)